Bilmem ki ne söylesem...Bir kaç senedir çok seyahat etmek istemiştim, gerçek oldu bu yıl bu dileğim. En çok da Atina'da bulunmak istemiştim dünya gözüyle, Acropolis ile çok bakıştık karşılıklı. Olanı olduğu gibi kabullenmeyi öğrendim ondan, bilmem kaç yüz yıllık Acropolis'ten daha iyi bilecek değilim ya...Bolca çizmek istedim, sanki kayıt altına almak istedim işte önemsiz hayatımı ne bileyim. Kendimi kaybetmiyim diye, ya da kaybedip kaybedip bulayım bir yerlerde diye. Bir sürü çizim defterim oldu. Müzelerin suyunu çıkardım, çifter çifter gittim kimisine. Pek çok açıdan müzeliğim zaten, en iyi orada hissetmem ondan belki...:) Ama işte dilekler bedelsiz gerçekleşmiyor. Kızları çok özledim. Üçüne birden sarılasım var. Küçük adamım Özgür'üm burnumda tüttü. Esra'yla yeşil kanepeme sohbetlerimiz...Annesiyle birlikte Ayşe Bilge, o da elimize doğdu nihayet :) Hüsüt, Esot, Nilaytoşum'u unutur muyum...Ablam, ailem onlar ne kadar özlenir zaten bilirsiniz...Babam watsup'tan selfie göndermeyi öğrendi :) Ben ondan her telefonda daha çok bilgelik. Bir de normalde inanın inanmayın ama anne duası diye bir şey var, benim inandığım tek şey belki de. Daha bir dolu şey işte!Aslında yeni insanlar tanımayı sevmem, tutucuyumdur baya hayatımdaki insanlar konusunda. Yolculuk edeceksen yoluna çıkanları da kabullenmeyi öğreniyorsun. Şimdi çok mutluyum hepsini de tanıdığıma. Dostluk var, aşk var sanki hala, bulabilir yani insanı beklemediği bir anda bir yerlerde. Düşünmek yerine yaşamayı da öğrendim sanırım biraz, daha doğrusu az düşünüp çok yaşamayı...Bir de kimse ölmesin herkes mutlu olsun istemiştim, her yılki gibi geçen yıl da...Bilmem ki yaşamın bir bildiği mi var, bazen kendisine küfretsem de yine de anlamaya çalışıyorum onu. Ama bıkmadan bu yıl da diliyorum herkesin mutluluğunu...Yani demem o ki "bu hayattaki mutluluğunu" hiç geç kalmadan hiç erkenmiş gibi hissetmeden.
Bilmem ki ne söylesem, çok saçma gibi gelebilir ama hepinizi seviyorum.
( Resimde görülen bir çocukluk anısı daha çok, babamın bizi eğlendirmek için Noel Baba olup "Ham hum şaralop!" dediği günlerin anısına...Bir yerde çocuklar eğleniyorsa, mutluysa o yapılan doğrudur, neyi istiyorsak onu kutlamamız dileğiyle, en acilinden çocukların mutluluğunu mesela...)
