23 Nisan 2012 Pazartesi

EV HALİ

Benim ev halim bunalımla taşkın mutluluk arasında ani geçişler gösterebilir.
Sabah kapalı olan havaya sinirlenip, tvde aniden sevdiğim bir filme rastlayınca sevinçten deli olabilirim.
Ne yapalım ben böyleyim !!?!

Şimdi çocuklar oynuyor evin önünde. Bu demektir ki hava güzel ve ılıman. Annelerin dışarda oynamaya izin vereceği kadar ılıman! Bu iyiye işarettir işte! Evin önünde çocuk sesi olmasını çok severim. Yaşayan sokak, yaşayan bahçe iyidir kardeşim kim ne derse desin. Baharla birlikte çiçeklere de sardım. Valla tuhaf bir ilişki biçimi çiçek ve insanınki. Fazla su veriyorsun soluyor, vermeyi unutuyorsun kuruyor. Ne zor işmiş...Hiç ilgim yoktu bitkilere karşı, tesadüfen bir iki çiçeğim olup da bakmaya başladığımdan beri internetin başından ayrılmaz oldum. Habire hangi cins çiçeğe nasıl bakılıyor bilgilenmeye çalışıyorum. Cuma günleri koşa koşa köşede kurulan pazara gidip, çiçekçi amcaya sorular soruyor, yeni fideler alıyorum.

Evet karşıdan pre-emekli hayatı gibi dursa da mutlu sayılabilirim. Hatta çok mutluyum. Lalalalalalala!
O ne ya çayı çok bekletmişim, öyyk ne biçim çay be aman beeee ben böyle hayatın!
Elleeeh radyoda en sevdiğim şarkı çıktı oleeey beeee! Hihihihihih!
Gel o matkapla beynimi del beynimi! Senin gibi komşu olmaz olsun be! Hay ben böyle hayata!

Çocuk bayramı da kutlu olsun buarada. Biz doğru düzgün yetişkin olmayı becerebilirsek mutlu çocuk sayısı da artacaktır.

Yaşasın ablam çaya geliyor! Yukardaki komşuyu da çıkıp döversem hiçbir sorunum kalmayacak! Neyse hadi şiddete hayır!
İyi tatiller! :)